احمد عزیزی

زندگینامه: احمد عزيزي در چهارم دي ماه 1337 در سر پل ذهاب كرمانشاه به دنيا آمد. وي در كودكي با عشاير سياه چادرنشين حشر و نشر فراوان داشت و قبل از رفتن به دبستان، خواندن و نوشتن را بدون داشتن معلم و تنها از روي كنجكاوي و تأمل و دقت از نوشته‌هاي روي تابلوها و اسامي خيابانها و... به خوبي فرا گرفت. وي قبل از پيروزي انقلاب اسلامي به دعوت شمس آل احمد به تهران آمد و موفق به ديدار شهيد آيت‌الله مطهري شد. وي با آغاز جنگ به همراه خانواده به تهران آمد و سپس براي مدتي ساكن شهرستان نور شد سپس در تهران اقامت گزيد و به همكاري با روزنامه جمهوري اسلامي پرداخت. وی آثار شعر و نثر ادبی متعددی دارد. وی از شاعران نادر با سبک منحصر به فرد است که این سبک بصورت مثنوی در - کفشهای مکاشفه - جلوه کرده است تمایل سبک وی به معنویت و عرفان اسلامی با فرم جدیدی از مثنوی - ملهم از مثنوی مولوی - در شعر معاصر بی نظیر است. این سبک تاثیر بسیار زیادی در شعر معاصر گذاشته است. ضمناعزیزی از جهات شخصیتی هم با عرفان اصیل اسلامی عملاً مانوس است. و عشق به اهل بیت (ع) در بیشتر آثارش موج می زند. این شاعر چندیست در حال بیماری و اغما بسر می برد بنحویکه قادر به ادامه کار ادبی خود نیست. آثار: «كفشهاي مكاشفه» 1367، «شرجي آواز» 1368، «خابنامه و باغ تناسخ» 1371، «ترجمه زخم» 1370، «باران پروانه» 1371، «رودخانه رؤيا» 1371، «ملكوت تكلم»، «سيل گل سرخ» 1352.